-
1 camillus
boy/noble youth attendant of a flamen/priest -
2 stultus
stultus adj. with comp. and sup. [1 STAR-], foolish, simple, silly, fatuous, stupid, dull: Quae sunt dicta in stulto, caudex, etc., T.: Camilli: civitas: adrogantia, Cs.: laetitia, S.: levitas, Ph.: consilium stultissimum, L.: quid autem stultius quam? etc.—As subst m., a fool: stulto intellegens Quid interest! T.: stultorum plena sunt omnia: Lux stultorum festa, O.* * *Istulta, stultum ADJfoolish, stupidII -
3 adsertor
I.A restorer of liberty.A.Lit.: adsertores dicuntur vindices alienae libertatis, Don. ad Ter. Ad. 2, 1, 40; cf.B.2. assero, I. A.: populo detrectante dominationem atque adsertores flagitante,
Suet. Caes. 80:Catoni gladium adsertorem libertatis extorque,
Sen. Ep. 13.—Trop., a defender, protector, deliverer, advocate:II.publicus adsertor dominis suppressa levabo Pectora,
Ov. R. Am. 73:senatūs adsertor,
Luc. 4, 214 (qui in libertatem defendis senatum, Schol.); Mart. 1, 53, 5:adsertores Camilli,
id. 1, 25; Suet. Galb. 9:dignitatis ac potentiae patriciorum,
id. Tib. 2:quaestionis,
he who carries an inquiry entirely through, is master of the subject, Macr. S. 7, 4.—He who claims or declares one to be a slave (cf. 2. assero, I. B.):cum instaret adsertor puellae,
Liv. 3, 46, and besides only id. 3, 47. -
4 assertor
I.A restorer of liberty.A.Lit.: adsertores dicuntur vindices alienae libertatis, Don. ad Ter. Ad. 2, 1, 40; cf.B.2. assero, I. A.: populo detrectante dominationem atque adsertores flagitante,
Suet. Caes. 80:Catoni gladium adsertorem libertatis extorque,
Sen. Ep. 13.—Trop., a defender, protector, deliverer, advocate:II.publicus adsertor dominis suppressa levabo Pectora,
Ov. R. Am. 73:senatūs adsertor,
Luc. 4, 214 (qui in libertatem defendis senatum, Schol.); Mart. 1, 53, 5:adsertores Camilli,
id. 1, 25; Suet. Galb. 9:dignitatis ac potentiae patriciorum,
id. Tib. 2:quaestionis,
he who carries an inquiry entirely through, is master of the subject, Macr. S. 7, 4.—He who claims or declares one to be a slave (cf. 2. assero, I. B.):cum instaret adsertor puellae,
Liv. 3, 46, and besides only id. 3, 47. -
5 Manes
Mānes, ĭum ( fem., Inscr. ap. Fea, Var. di Notiz. p. 174; Inscr. Grut. 786, 5), m. [manus, good; v. mane], with or without di.I.The deified souls of the departed, the ghosts or shades of the dead, the gods of the Lower World, infernal deities, manes (as benevolent spirits, opp. to larvae and lemures, malevolent spirits):B.deorum manium jura sancta sunto,
Cic. Leg. 2, 9, 22:Manibus divis mactatus,
Lucr. 6, 759:Manibu' divis Inferias mittunt,
id. 3, 52; Cic. Pis. 7, 16:sacrae (res) sunt quae Dis superis consecratae sunt: religiosae, quae Diis manibus relictae sunt,
Gai. Inst. 2, 4.—Esp., the departed spirit, ghost, shade of a person:II.nec patris Anchisae cinerem manesve revelli,
Verg. A. 4, 427:conjugis,
id. ib. 6, 119;3, 303: manes Virginiae,
Liv. 3, 58, 11; 21, 10, 3:camilli,
Juv. 2, 154; Sen. Contr. 3, 16, 21:Galbae,
Suet. Oth. 7. —In sing.:nomine Manem deum nuncupant,
App. de Deo Socr. 15, p. 50, 19.—Transf.A.The Lower World, infernal regions ( poet.):B.Manesque profundi,
Verg. G. 1, 243:haec Manes veniet mihi fama sub imos,
id. A. 4, 387:esse aliquos Manes et subterranea regna,
Juv. 3, 149. And in apposition:fabulae Manes,
Hor. C. 1, 4, 16. —Punishments inflicted in the Lower World ( poet.):C.quisque suos patimur Manes,
Verg. A. 6, 743 (Manes id est supplicia, Serv.); so Stat. Th. 8, 84; Aus. Ephem. 57. —A corpse (post-Aug.):accipiet manes parvula testa meos,
Prop. 2, 13, 32 (3, 5, 16); Liv. 31, 30:ea causa est, ut pleraeque alitum e manibus hominum oculos potissimum appetant,
Plin. 11, 37, 55, § 148; 16, 44, 85, § 234. -
6 sulco
sulco, āvi, ātum, 1, v. a. [sulcus], to furrow, cut furrows through, to plough (mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cic. or Cæs.).I.Lit., in agriculture:II.agros,
Tib. 2, 3, 85:(rura) sulcata Camilli Vomere,
Luc. 1, 168:vomere humum,
Ov. Tr. 3, 10, 68:campos vomere,
Sil. 9, 191. — Absol.:recto plenoque sulcare,
Col. 2, 2, 25.—Transf.(α).Ingen., to furrow, plough; poet., to sail over, traverse, pass through, etc.:(β).sulcant fossas, quo pluvia aqua delabatur,
Varr. R. R. 1, 29, 2:(anguis) harenam Sulcat,
Ov. M. 15, 726:iter caudā,
Luc. 9, 721:longā sulcant vada salsa carinā,
Verg. A. 5, 158:rate undas,
Ov. P. 2, 10, 33; id. M. 4, 707:maria arbore,
Plin. 12, 1, 2, § 5:regna volatu,
Luc. 9, 668:sulcavitque cutem rugis,
furrowed her skin with wrinkles, Ov. M. 3, 276:gressus,
App. M. 5, p. 167, 22:sulcatis lateribus,
i. e. by lashes, Amm. 14, 9, 5.—To elaborate, to work out (cf. exaro), Ven. Fort. Vita Mart. -
7 titulus
tĭtŭlus, i (collat. form, n.:I.HOC TITVLVM,
Inscr. Fabr. 8, 47; Inscr. Cardin. Dipl. 22), m. [root ti- of tinô, timaô], a superscription, inscription, label, litle; a ticket, bill, placard, notice that a thing is to be sold or let (syn. index).Lit. (esp. freq. after the Aug. per.):II.aram condidit dedicavitque cum ingenti rerum ab se gestarum titulo,
Liv. 28, 46, 16:virtutes in aevum Per titulos memoresque fastos Aeternet,
Hor. C. 4, 14, 4: dant munera templis;Addunt et titulum: titulus breve carmen habebat,
Ov. M. 9, 793:cumque ducum titulis oppida capta legat,
id. Tr. 4, 2, 20: titulus nomenque libelli. Ov. R. Am. 1:librorum,
Quint. 2, 14, 4:titulum scribere,
Col. 9, praef. §2: quorum titulus per barbara colla pependit,
i. e. of slaves put up for sale, Prop. 4, 5, 51: paterae, quas cum titulo nominis Camilli ante Capitolium constat positas esse, Liv. 6, 4, 3:signa cum titulo lamnae aëneae inscripto,
id. 23, 19, 18:patrem familias canibus objecit, cum hoc titulo,
Suet. Dom. 10:cras bibet aliquid, cujus patriam titulumque senectus delevit,
Juv. 5, 34:sepulcri,
epitaph, id. 6, 230; cf.:cinerem sine titulo, sine nomine jacere,
Plin. Ep. 6, 10, 3; so of an epitaph, id. ib. 9, 19, 3:domus proscribebatur, si quis emere, si quis conducere vellet: venit Athenodorus, legit titulum auditoque pretio, etc.,
the bill, the notice of sale, Plin. Ep. 7, 27, 7; cf. poet.:ite sub titulum lares,
Tib. 2, 4, 54:sub titulum nostros misit lares,
Ov. R. Am. 302.—Transf.A.Like our title for an honorable appellation, title of honor, glory:B.sustinere titulum consulatus,
Cic. Pis. 9, 19:quos si titulus hic (sapientis) delectat,
id. Tusc. 5, 10, 30:servatae pubis Achivae,
Ov. M. 7, 56:qui stupet in titulis et imaginibus,
Hor. S. 1, 6, 17; id. C. 4, 14, 4; id. S. 2, 3, 212:et domus est titulis utraque fulta suis,
Prop. 4 (5), 11, 32; Ov. F. 2, 16; 1, 602; id. M. 7, 448; 12, 334.—Repute, renown, fame:C. D.par titulo tantae gloriae fuit,
Liv. 7, 1, 10; Stat. S. 2, 7, 62:prioris perpetrati belli titulus,
Liv. 28, 41, 3; cf.:quid in purpurā istā aliud quam victoriarum mearum titulos geris?
Just. 18, 7, 13:titulo Spartanae victoriae inflatus,
Curt. 10, 10, 14:captae urbis titulo cedens,
id. 6, 6, 33.—A cause or reason alleged, a pretence, pretext (so perh. not ante-Aug.; cf.:E.causa, nomen): non vos pro Graeciae libertate tantum dimicare: quamquam is quoque egregius titulus esset, etc.,
Liv. 36, 17, 13:praetendere titulum belli,
id. 37, 54, 13:honestiorem causam libertatis quam servitutis praetexi titulo,
id. 34, 59, 1 Weissenb. ad loc.:sub titulo aequandarum legum nostra jura oppressa,
id. 3, 67, 9:sub honorificentissimo ministerii titulo,
Vell. 2, 45, 4:ipse (probabatur) accepisse HS. decem milia foedissimo quidem titulo,
Plin. Ep. 2, 11, 23:transfugae titulo Babyloniam proficiscitur,
Just. 1, 10, 16:erat hic quidem titulus cum Graecis coëundi,
id. 5, 1, 8; 11, 10, 10; 15, 4, 13:titulum sollemnis officii occulto sceleri praeferentes,
Curt. 5, 10, 12:titulus facinori speciosus praeferebatur,
id. 7, 5, 20. —The title of a book (post-Aug.; cf.index): M. Tullius in ipsis librorum quos hac de re primum scripserat titulis,
Quint. 2, 14, 4:materiam (libri) ex titulo cognosces,
Plin. Ep. 5, 15, 3:cui vix voluminum suorum frontes maxime placent titulique,
Sen. Tranq. 9, 6.
См. также в других словарях:
Camilli — Recorded in many forms including Camelli, Camerana, Camilli, Camillo, Camilleri, Camillletti, Camerello and others, this is an Italian surname of antiquity. Italian surnames are traditionally the most difficult of all European surnames to… … Surnames reference
CAMILLI et CAMILLAE — ministri facrorum, a Romulo instituti: de quibus Dionys. l. 2. ita Romulus voluit uxores cum suis maritis fungi sacerdotiô, et si qua sacra viros obire vetaret mos patrius, ea relinqui feminis, in eiusque ministern partem debitam venire, illorum… … Hofmann J. Lexicon universale
Dolph Camilli — First baseman Born: April 23, 1907(1907 04 23) San Francisco, California … Wikipedia
Doug Camilli — Catcher Born: September 22, 1936 (1936 09 22) (age 75) Philadelphia, Pennsylvania Batted: Right Threw: Right … Wikipedia
Pietro De Camilli — (* nach 1946 in Cittiglio) ist ein italienisch amerikanischer Biologe. Er ist Eugene Higgins Professor für Zellbiologie an der medizinischen Fakultät der Yale University. Er forscht auch am Howard Hughes Medical Institute. Er forscht über die… … Deutsch Wikipedia
Pietro De Camilli — is an Italian American biologist and Eugene Higgins Professor of Cell Biology at Yale University School of Medicine. He is also an Investigator at Howard Hughes Medical Institute.De Camilli completed his M.D. degree from the University of Milan… … Wikipedia
Camillo Camilli — (b. c.1704 d. 1754) [ [http://www.cozio.com/Luthier.aspx?id=50 Cozio.com: Violins, violas, cellos double basses made by Camillo Camilli] ] was a noted master luthier in the 18th century. His instruments are prized by string players to this day.… … Wikipedia
Lou Camilli — Louis Steven Camilli (born September 24, 1946 in El Paso, Texas) is a former Major League Baseball infielder who played for four seasons. He played for the Cleveland Indians from 1969 to 1972.External links*Baseballstats|br=c/camillo01 … Wikipedia
Caragana camilli-schneideri — ID 14157 Symbol Key CACA89 Common Name N/A Family Fabaceae Category Dicot Division Magnoliophyta US Nativity Cultivated, or not in the U.S. US/NA Plant Yes State Distribution N/A Growth Habit N/A … USDA Plant Characteristics
Caragana camilli-schneideri Kom. — Symbol CACA89 Botanical Family Fabaceae … Scientific plant list
Камиллы — (Camilli, Camillae) в Древнем Риме мальчики и девочки, прислуживавшие при жертвоприношениях. Название К. приводят в связь со словом κόσμος ( κрасота, украшение ) и с пелазго тирренским богом Кадмилом, отождествлявшимся с Гермесом … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона